
Przyrząd składa się z metalowej obudowy w kształcie walca, na dnie której umieszczona jest płytka pokryta siarczkiem cynku, który spełnia rolę luminoforu. Na płytce tej znajduje się również ciało alfapromieniotwórcze. Obserwację, zachodzącego wewnątrz spintaryskopu zjawiska scyntylacji, ułatwia lupa o 8x powiększeniu, która znajduje się w jego górnej części.
Zdjęcia przedstawiają spintaryskop jaki kiedyś był na wyposażeniu szkolnych pracowni fizycznych. Prezentowany egzemplarz jest już jednak nieaktywny i może służyć jedynie jako eksponat - przykład detektora promieniowania, prostego licznika scyntylacyjnego.
Spintaryskop został skonstruowany w 1903 roku przez Williama Crookesa.