
W podręcznikach do fizyki można znaleźć szczegółowe obliczenia okresu drgań przeprowadzone dla wahadła matematycznego. Jak wynika z tych obliczeń, a także z pomiarów dla rzeczywistego wahadła jeśli tylko wychylenie z położenia równowagi jest małe (tj. o kilka stopni) okres nie zależy od amplitudy drgań. Dzięki temu takie wahadło przydatne jest do pomiaru czasu co pierwszy zauważył Galileusz, a później wykorzystał do budowy zegara Christiaan Huygens. Okres drgań dla małych wychyleń zmienia się tylko wraz z długością wahadła i wartością przyspieszenia grawitacyjnego co sprawia, że wielkości te połączone ścisłym wzorem czynią wahadło proste przyrządem użytecznym do wyznaczenia przyspieszenia ziemskiego.
A w jaki sposób ciekawie sfotografować wahadło? Jak uchwycić jego ruch? Chcąc, tak jak na pierwszej fotografii w tej galerii pokazać tor zakreślany przez kulkę wahadła wystarczy ustawić czas naświetlania na wartość odpowiadającą np. połowie okresu wahadła, które fotografujemy. Dość szybko można to zrobić metodą prób i błędów. W każdym razie będzie to na tyle długi czas, że wskazanym jest fotografowanie na ciemnym tle aby uniknąć jego prześwietlenia i z użyciem statywu aby uniknąć rozmazania kulki. Dysponując światłem stroboskopowym uda nam się uchwycić na zdjęciu poszczególne etapy ruchu. Z wykorzystaniem takiego światła powstało zdjęcie drugie i trzecie.
Choć początkowo wydaje się inaczej, wahadło jest ciekawym obiektem do fotografowania, a fotografie go ukazujące z pewnością mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia fizyki.